Blaasgruisproblemen bij katten worden veroorzaakt door de vorming van kristallen, met name fosfor en magnesium (struviet), in de urine. Deze kristallen kunnen zich ophopen in de blaas en urinebuis, wat irritatie en ontsteking kan veroorzaken. In ernstige gevallen kunnen ze zelfs de urinebuis blokkeren en de urinestroom verhinderen.
Symptomen van Blaasgruis
De eerste tekenen van een ontsteking of gedeeltelijke blokkade zijn onder andere:
- Aanwezigheid van bloed in de urine.
- Vaak kleine beetjes plassen en/of persen tijdens het plassen (niet te verwarren met persen tijdens de ontlasting).
- Langdurig zitten op de kattenbak en pijnlijk urineren.
- Ongebruikelijke plaatsen als toiletruimte gebruiken, terwijl de kat normaal gesproken de kattenbak gebruikt.
- Overgeven, lusteloosheid, uitdroging en een ademgeur die naar urine ruikt in gevorderde stadia.
Een volledige verstopping van de urinebuis is een levensbedreigende noodsituatie waarbij onmiddellijke medische hulp van de dierenarts cruciaal is.

Behandeling
De dierenarts zal de blokkade opheffen en de blaas van de kat legen met behulp van een katheter. In sommige gevallen kan een operatie, zoals penisamputatie, noodzakelijk zijn. Een antibioticakuur wordt voorgeschreven om de infectie te behandelen.
Voorkomen van Herhaling met Speciale Voeding
Na behandeling wordt het gruis geanalyseerd, en uw dierenarts zal speciale dieetvoeding voorschrijven om herhaling te voorkomen. Deze dieetvoeding, alleen verkrijgbaar bij de dierenarts, bevat lagere niveaus van fosfor en magnesium en heeft een urine-pH-verlagend effect, waardoor de vorming van kristallen wordt verminderd.
Belangrijk: Op huiskatteninfo.nl kunt u speciale dieetvoeding vinden om blaasgruis bij katten te voorkomen.
Prognose
Katten die een acute blokkade overleven, hebben goede vooruitzichten op een lang en gezond leven met minimale herhalingskansen, op voorwaarde dat het voorgeschreven dieet goed wordt gevolgd en de kat regelmatig wordt gecontroleerd. In gevallen die in een later stadium bij de dierenarts worden behandeld, neigen de problemen chronisch te worden, met een groter risico op herhaling. Langdurige medicatie, routinematige controles en frequente urinetesten zijn meestal noodzakelijk.
Geef een reactie